Column: student theologie

Een column van studentenpastor Mark Janssens

Waar je vroeger nogal eens meewarig werd aangekeken wanneer je vertelde dat je theologie studeerde, is dat vandaag vaak anders. Meer nieuwsgierig, soms is men totaal onbekend met wat theologie is. Hoe goed voor velen de studie in Kampen ook is geweest, wat mij betreft is de verhuizing naar Utrecht een goede stap. Je leeft als mens te midden van andere mensen. En het is goed volgens mij om je juist ook als student theologie te verstaan met studenten van andere faculteiten. Het voorkomt wereldvreemdheid, hoop ik.

Laat de studietijd een mooie, sprankelende tijd zijn! Dat is voor een aantal van jullie gemakkelijker gezegd dan gedaan, dat besef ik. Ik bedoel: probeer te genieten van wat je in deze tijd allemaal mag ontdekken. Ook de taaie vakken waar je doorheen moet dragen bij tot vreugde. Vaak niet direct, dat zeg ik er gelijk bij. Maar als je merkt dat je -ondanks alles- je weet door te zetten, dan kan dat zorgen voor meer zelfvertrouwen bijvoorbeeld. Mijn ervaring is dat alles wat je leert, wat je opdoet aan boeken en aan mensen, je vormt als mens. Tenminste wanneer je werkelijk probeert open te staan voor wat je wordt aangereikt.

Ik weet niet hoe het nu gaat, maar in mijn tijd -ik studeerde aan de TUA in Apeldoorn- vond iedere hoogleraar zijn vak (er waren alleen mannen als docent; daarnaast één dame voor logopedie) het allerbelangrijkste. Het programma zat erg vol. Het eerste hoor ik hier niet, het tweede wel. En daarbij proef ik ook de diversiteit van studenten. Waar de één vindt dat de colleges meer diepgang mogen hebben, meer gesprek of discussie over wat je hebt voorbereid, vindt een ander het nu al zo vol dat je niet toekomt om alles wat je hoort en leest echt tot je te laten doordringen. ‘Wat vind ik hier nou van?’ Aan die vraag komt lang niet iedereen toe. Juist zo’n vraag vind ik voor de studie, voor de student en ook voor de docent belangrijk.

– Mark Janssens